Het Gentse Drums Are For Parades liet zich in 2009 voor het eerst opmerken met de EP ‘Artificial Sacrificial Darkness in the Temple of the Damned’. Tijdens zijn intense liveshows blies het bebaarde triumviraat zijn toehoorders omver met een overrompelende mix van heavy metal, hardcore, punk en noise rock. Nauwelijks een jaar later ligt hun eerste langspeler ‘Master’ in de rekken, opnieuw een stevige muilpeer waarop de groep zijn muzikale grenzen verlegt.
Was ‘Artificial Sacrificial Darkness in the Temple of the Damned’ vooral luid en heftig, dan voegt ‘Master’ een nieuwe dimensie toe aan het verwoestende totaalgeluid van Drums Are For Parades. De instrumentale opener ‘The Law’ grossiert opnieuw in schedeldoorborende gitaarschichten en monumentaal slagwerk, maar wordt aangedikt met een uitgekiend strijkersarrangement dat het nummer laat baden in epische grandeur.
‘The Beast’, met een gastbijdrage van Younes Faltakh (The Hickey Underworld), overgiet gewapend betonnen riffs en frenetieke drums met demonische vocalen en onheilspellende vioolklanken. Het monsterlijk groovende ‘Boy Was In the Death Room’ is behalve een headbanger pur sang tevens een uitgekiend mini-epos waar scheurende gitaren en dissonante strijkers een waar titanengevecht houden. Saxofonist Jorgen Munkeby (Shining) mag dan weer volledig los gehen in het cryptisch getitelde ‘Opium Den Idiot Check’, wat resulteert in een fascinerende crossover tussen doom metal en free jazz.
Met ‘Master’ mag Drums Are For Parades definitief meespelen met de grote jongens: de plaat giet zijn verpulverende metalen furie in gelaagde songstructuren en uitgekiende arrangementen die niet om een dubbele bodem verlegen zitten. Niemand minder dan Chris Goss, frontman van Masters of Reality en algemeen beschouwd als de grondlegger van het stonerrockgenre, is al uitgesproken fan. De verovering van de rest van de wereld kan beginnen.
Was ‘Artificial Sacrificial Darkness in the Temple of the Damned’ vooral luid en heftig, dan voegt ‘Master’ een nieuwe dimensie toe aan het verwoestende totaalgeluid van Drums Are For Parades. De instrumentale opener ‘The Law’ grossiert opnieuw in schedeldoorborende gitaarschichten en monumentaal slagwerk, maar wordt aangedikt met een uitgekiend strijkersarrangement dat het nummer laat baden in epische grandeur.
‘The Beast’, met een gastbijdrage van Younes Faltakh (The Hickey Underworld), overgiet gewapend betonnen riffs en frenetieke drums met demonische vocalen en onheilspellende vioolklanken. Het monsterlijk groovende ‘Boy Was In the Death Room’ is behalve een headbanger pur sang tevens een uitgekiend mini-epos waar scheurende gitaren en dissonante strijkers een waar titanengevecht houden. Saxofonist Jorgen Munkeby (Shining) mag dan weer volledig los gehen in het cryptisch getitelde ‘Opium Den Idiot Check’, wat resulteert in een fascinerende crossover tussen doom metal en free jazz.
Met ‘Master’ mag Drums Are For Parades definitief meespelen met de grote jongens: de plaat giet zijn verpulverende metalen furie in gelaagde songstructuren en uitgekiende arrangementen die niet om een dubbele bodem verlegen zitten. Niemand minder dan Chris Goss, frontman van Masters of Reality en algemeen beschouwd als de grondlegger van het stonerrockgenre, is al uitgesproken fan. De verovering van de rest van de wereld kan beginnen.
1. The Law (03:13)
2. I'm Not Who You Think We Are (03:09)
3. The Beast (02:19)
4. Another Kind of Bad (02:29)
5. Boys Was in the Death Room (04:55)
6. Opium Den Idiot Check (03:32)
7. I'm the Princess, You're the Woods (02:56)
8. Gold (02:22)
9. Hello Pedestrian (04:21)
10. A Salesman's Pen (04:02)
2. I'm Not Who You Think We Are (03:09)
3. The Beast (02:19)
4. Another Kind of Bad (02:29)
5. Boys Was in the Death Room (04:55)
6. Opium Den Idiot Check (03:32)
7. I'm the Princess, You're the Woods (02:56)
8. Gold (02:22)
9. Hello Pedestrian (04:21)
10. A Salesman's Pen (04:02)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten